"من" با نوع خاصی از کلاهبرداری آغاز می‌شود که در ژاپن سال‌های اخیر بسیار رواج داشته ... تومویوکی هوشینو این مسئله رایج در ژاپن را بهانه می‌کند تا به ابعاد دیگری از وضعیت ذهنی شکننده افراد و جامعه معاصر بپردازد ...

روایت، گرچه گاهی طنزآلود و اغراق‌آمیز است، اما در دل خود حقایقی دردناک درباره تنهایی انسان معاصر، معنازدایی از زندگی، و حفره‌هایی پرنشده در دل شهرهای بزرگ را آشکار می‌کند.

آن‌هایی که خودشان به استقبال مرگ می‌روند، وضعیتشان بهتر از آن‌هایی است که جا می‌مانند و به انتظار مرگ می‌نشینند...

تیگان، دختر جوانی است که هشت ماهه ناخواسته باردار است. اما یک شب به حقیقت هولناکی پی می‌برد که آینده‌ی خودش و کودک متولد نشده‌اش را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. او برای گریز از این موقعیت و تصمیم‌گیری برای آینده‌اش راهی سفری برای دیدن برادرش می‌شود. اما خبر ندارد یک راست دارد به دل کولاک می‌زند....

این داستان بلند، با درونمایه‌های اجتماعی و عاشقانه، خواننده را به سفری احساسی و تأمل‌برانگیز در زندگی یک زوج می‌برد؛ سفری که نه‌تنها فراز و نشیب‌های رابطه‌ی عاطفی آن‌ها را به تصویر می‌کشد، بلکه با ظرافت، تعاملاتشان با جامعه و آدم‌های اطراف را نیز زیر ذره‌بین قرار می‌دهد.

موضوع در حقیقت این بود که من نمی‌توانستم جلب نظر کنم. او این دنیا را خوب می‌شناخت و راه جلب نظر را خوب یاد گرفته بود. صدایش را بالا و پایین می‌کرد....