مجموعه ای است با دوازده داستان کوتاه...

دم غروب بود که رسیدم. آسمان تهران آبی پرتقالی بود و شهر، انگار زیر لحافی زرد و نارنجی عشق بازی کند،

چه کسی است که تصدیق می کند باید یک شبکه گوشت و استخوان وجود داشته باشد تا شکل عشق را حفظ کند

(رمان)

داستایفسکی در کتاب نیه توچکا می‌خواست زنی را به تصویر بکشد که بااستعداد و دارای اراده‌ای فولادین بود، کسی که به‌راحتی زیر بار جامعه خرد نمی‌شد و می‌توانست قهرمان اصلی یک رمان باشد.