«سوختن آیدل به بررسی مرز بین تحسین و وسواس می‌پردازد و نشان می‌دهد که وابستگی به یک آیدل، چگونه می‌تواند به انزوای اجتماعی و ازدست‌دادن هویت منجر شود.»

این رمان، تنها داستان یک قیام نیست، بلکه کاوشی است در اعماق روح انسان، در جست و جوی معنای آزادی، فداکاری و هویت.

"مسیح باز مصلوب" داستانی تکان دهنده از‌ایمان فداکاری و مبارزه برای عدالت است.

کتاب "پوشکین و من" یک خودزندگی‌نامه محسوب می‌شود اما در واقع بیش از آن است. نویسنده در این اثر از ادبیات مهاجرت می‌گوید؛ درباره زندگی مهاجرانی که به سوی آینده‌ای نامعلوم و در جستجوی زندگی شاید بهتر ترک خانه و سرزمین را برگزیدند.

نویسندگان قرار است در تاریخ ادبیات سرزمین خود نقش داشته باشند، اما معدود کسانی هم هستند که نقش ویژه‌ای در زندگی معنوی ملت خود دارند. هوهانس تومانیان چنین نقشی را در ادبیات ارمنی ایفا کرده است.

این اثر نخستین کتاب از مجموعه داستان‌های بلند شرلوک هولمز و همچنین اولین کتابی بود که از آرتور کانن دویل به چاپ رسید.