چشمانم را بستند تا پنهان شدنت را نبینم یک، دو...ده سال می‌گذرد

مجموعه ای از ترانه ها ، مصاحبه ها پراکنده، با سیمین غانم....

بی‌انقلاب درد زیادی کِشیده‌ام سیگار می‌کِشَم که فقط درد کم کُنم....

آغوش من از سفر پر است و در این هتل بی ستاره عاشق آسمان تهرانم که نگاه مرا برای خودم می خواهد