سیمون بولیوار در حالی به سفری طولانی و خودخواسته تن داده که از نظر جسمی و روحی بیمار است

می خواهم هميشه به خاطر داشته باشی که آن ها می توانند همه گل ها را ببرند و بچينند، اما نمی توانند مانع بازگشت بهار شوند. آخرين کلمات وينستوتن کابلو به خواهرش، سه روز پيش از اين که بی رحمانه به قتل برسد.

شاید من هم بتوانم پانزده سال تمام آن بالا دوام بیاورم. شاید یک مرغابی رویم بنشیند و برایش استراحتگاهی شوم. شاید این فکر و خیال ها احمقانه باشد. اما گمان کنم از تماشای دفن پدر و مادرت توی جعبه یی زیر گل عاقلانه تر باشد.

اگر تصميم بگيريم قاطعانه به دنبال خواسته قلبي خود باشيم، همه هستي به مدد ما مي‌آيد

روزی با چشمان شسته به تهیدستان نگریستم،