داستان با نامه پزشکی به یک قاتل شروع می شود....

روفن در این داستان نظام و دولتمردانی را به باد انتقاد می‌گیرد که بهترین تشویق‌ها و تمجیدها و نشان‌های خود را برای کسانی کنار گذاشته‌اند

در سال ۱۹۹۵، سال سیاه محاصره اقتصادی،‌ کشور تغییر کرده بود. من و مادرم و خواهرم واقعیت تحریم را آنجا کشف کردیم. فرودگاه ویران شده بود و پروازهای بین‌ المللی لغو شده بودند

(برنده جایزه مدیسیس 2003) زمستان 1919 است، سرمای زمستان تیغ برنده‌اش را پراکنده، جنگ داخلی در جریان است، جنگِ قدرت و جاه‌طلبی عرصه را بر مردمان تنگ کرده است. در نزدیکی خطِ مقدم رومانی چهار سرباز ارتش سرخ همراه شده‌اند و باید صبر کنند؛ صبر برای آنچه اجتناب‌ناپذیر است، برای شروع مبارزه و شاید برای مرگ.

باغ‌ های تَسلا داستان ایران است در فاصله‌‌ دو کودتا؛ کودتای رضا خان در سوم اسفند 1299 و کودتای 28 مرداد 1332.

ما در خون چشم به دنیا می‌گشاییم، در خون زن می‌شویم، در خون وضع حمل می‌کنیم و همین حالا هم خون جاری است.

(داستان های فرانسه،قرن 20م)

اِدن از پنجره‌ی کوچک هواپیما کوه توچالِ به برف نشسته را دید که بر تهران مشرف بود

راوی این کتاب پیرمردی است که در یک بار نشسته و برای جوانکی که مدعی است درحال نوشتن تحقیقی دانشگاهی درمورد کتاب بیگانه است، روایت می‌کند.