در دنیایی که مجاز و حقیقت درهم تنیده شده و شکلهای ترکیبی از زندگی را پدید میآورند. آهستگی،جست و جوی اصالت است. اگر بخواهیم سرعت خود را کم کنیم،باید فضای خالی داشته باشیم. ما تنها در خلا و به دور از جمعیت دیوانه میتوانیم به صدای درون و دنیای خود گوش بسپاریم.آسمان،فریاد نمیزند،برای شنیدنشان باید کمی سکوت کرده و به قلبمان بازگردیم.