کتاب گزینه اشعار سیاوش کسرایی

همواره خفته است در آغوشت آسمان
بالایی‌ای درخت
دستت پر از ستاره و جانت پر از بهار
زیبایی‌ای درخت

وقتی که بادها
دربرگ‌های درهم تو لانه می‌کنند
وقتی که بادها
گیسوی سبز فام تو را شانه می‌کنند
غوغایی‌ای درخت.

سیاوش کسرایی در سال ۱۳۰۵ در اصفهان متولد شد و بسیار زود، در همان کودکی، به همراه خانواده‌اش به پایتخت آمد. در دانشکده‌ی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران درس خواند. او در صف شاگردان نیما یوشیج، شاعری نام‌آور و برجسته به شمار می‌رود. دوازده سال پایانی زندگی‌اش در خارج از کشور گذشت و در سال ۱۳۷۴ به دلیل بیماری قلبی در وین، پایتخت اتریش، زندگی را بدرود گفت و در گورستان مرکزی وین (بخش هنرمندان) به خاک سپرده شد. «آرش کمانگیر»، «خون سیاوش»، «با دماوند خاموش»، «سنگ و شبنم»، «بعد از زمستان در آبادی ما»، «چهره مردمی شعر نیما»، «به سرخی آتش، به طعم دود»، «از قرق تا خروسخوان»، «چهل کلید»، «تراشه‌های تبر»، «هدیه برای خاک»، «ستارگان سپیده دم»، «مهره سرخ»، «در هوای مرغ آمین»، «هوای آفتاب» و... عنوان‌هایی از آثار سیاوش کسرایی است.