آری براستی.... که به زیبای بزرگان پارسی از هجران و وصال، شعرهای بسیار سرودهاند از چشم و لب یار لیک هنگامهی رنج در صنوبر غم هجرانش جدایی از چشم و لب یار نیست بلکه جدایی مردمان از یکدیگرند و هر شهر تاریخی که پارهای از تن این مادر بزرگ ایران است به ناحق جدا شده جای زخمی ست عمیق از تبر دژخیمان این سرزمین بر جان این درخت کهنسال...
کتاب "شعر زمان ما (23)"، اختصاص دارد به خسرو گلسرخی (شاعر، نقاد، مبارز، پرفورمر؛ و باز شاعر) و نویسندهای که با ایثار خویش در برابر نظام سلطه، ایدهای نو را به تاریخ ادبیات فارسی افزود...