رمان کوهسار جان درواقع سفرنامهای است حاصل پیادهروی دهماههی «گائو شینگ جیان» در چین. او در این سفر مسافتی به طول پانزدههزار کیلومتر میپیماید و مشاهدات و تأملات خود را به صورت رمانی کاملاً مدرن که در محدودهی هیچیک از انواع رمانها نمیگنجد. شرح میدهد. این کتاب که آمیزهای از سبکها و تکنیکهای گوناگون است، داستان خاصی را دنبال نمیکند و در آن راویان مختلف با زاویهی دیدی که دائماً در تغییر است، برداشتها و اندیشههای نویسنده را بیان می کند. شخصیتهای کتاب بیناماند و جز خود نویسنده شخصیت ثابت دیگری وجود ندارد و حرفها از زبان «من، تو، او» بیان میشود. نویسنده به خلق یک همسفر مؤنث خیالی هم پرداخته است، اما این همسفر در فصلهای مختلف کتاب چهرههای گوناگون به خود میگیرد و درواقع نموداری است از اندیشهها و تصورات نویسنده دربارهی زن بهطور عام. در این کتاب، موضاعات مختلفی مانند ترانههای محلی، افسانهها، جادوگری، آداب بوداییان و تائوئیها و همچنین مباحثی دربارهی نویسندگی و نقاشی مطرح شده است. اما آنچه بدان رنگوبو میبخشد، شخصیت محوری داستان یعنی خود نویسنده است که همهجا با ویژگیهای مشخصش حضور دارد و فصلهای پراکنده را با بیان تأثرات و برداشتهای خودبه هم میپیوندد وبه مباحث مختلف رمان وحدت میبخشد.