سرم را می برم پایین تر و یواش، طوری که نعیمه و ژیلا که آن روبه رو، جلوی درشان ایستاده اند نشنوند می گویم «اسمت را که ننوشتم

پاتوق‌ های فرهنگی در ایران از آغاز تا امروز

(داستان‌های پسامدرن)

(توصیه‌هایی به نویسندگان جوان)