یکی بود، یکی نبود. در زمان های بسیار دور، پادشاهی بود که قصر بزرگ و با شکوهی داشت. صبح ها با صدای پرندگان خوش صدا از خواب بیدار می شد و شب ها با شمارش ستارگان زیبا در آسمان به خواب می رفت. پادشاه با این که ثروت مند بود ولی با دین و ایمان هم بود و هرکاری را با یاد خدا و توکل به او انجام می داد... (برگردان به نثر روان و ساده: فراز فلاحی)