کتاب شاهنامه سیدلقمان اورموی

در این اثر رویدادهای هفت سال پایانی‏ زندگی سلطان سلیمان قانونی و لشکرکشی‌های او به اتریش و مجارستان روایت شده است. تاریخ سلطان سلیمان از نظر ادبی درخور توجه و ارزشمند است و تأثیر ادب فارسی و شاهنامۀ فردوسی در آن مشهود است. شاهنامه‌هایی که در دربار عثمانی به فارسی سروده شده است، بخش مهمی از ادبیات ناشناختۀ ایرانی-عثمانی را دربرمی‌گیرد و از جایگاه ممتاز و ویژه‌ای برخوردار است. با تصحیح انتقادی این‌گونه آثار، به‌ویژه منظومۀ ارزشمند تاریخ سلطان سلیمان و بررسی ویژگی‌های ادبی، زبانی و تاریخی آن، زمینۀ مناسب برای شناخت بهتر جایگاه ادبیات فارسی در آسیای صغیر و ترسیم هرچه بهتر چگونگی استمرار هویت ایرانی در خارج از قلمرو ایران‌زمین فراهم و میزان انتقال سنتهای ادبی، فرهنگ و هویت ایرانی به قلمرو عثمانی بیشتر آشکار می‌شود، به‌ویژه که این تاریخ‌ها همزمان با حکومت سلسلۀ صفوی بر ایران -یکی از برجسته‌ترین دوره‌های بازنمایی هویت ایرانی- تألیف شده ‌است.