کتاب تاجر ونیزی (داستان شورانگیز بازرگان وندیکی) نمایشنامهای از ویلیام شکسپیر و مربوط به قرن شانزدهم است. این کتاب را ابوالقاسم ناصرالملک به فارسی برگردانده است. احتمالاً کتاب در فاصلهی سالهای 1596 تا 1599 نوشته شده است. داستان دربارهی تاجری به نام آنتونیو است که برای کمک به دوستش از یک رباخوار یهودی به نام شایلاک مبلغی را قرض میگیرد. شایلاک فقط در صورتی با او به توافق میرسد که در صورت دیرکرد، کمی از گوشت بدن آنتونیو را در ازای پول دریافت کند. تاجر ونیزی جزو نمایشنامههای کمدی دستهبندی میشود؛ اما بیشتر بهخاطر صحنههای دراماتیکش در یادها مانده است.
نمایش تاجر ونیزی تا مدت زیادی بسیار پرطرفدار بود؛ اما امروزه آن را یهودیستیز میخوانند. چون شایلاک، شخصیت بد داستان، یک یهودی است. جالب است بدانید آلمان نازی بسیار به این نمایشنامه علاقهمند بود و از آن نمایش استفادهی زیادی میکرد. جامعهی انگلیس از قرن سیزدهم تا اوایل قرن هفدهم، دچار یهودهراسی بود. آن دوره در ونیز برای شناسایی سریعتر یهودیان آنها را مجبور کرده بودند که کلاههای قرمزی به سر بگذارند و در مکانهای عمومی حاضر شوند. نمایشنامهی شکسپیر را میتوان ادامهی این تفکر و سنت دانست.
شکسپیر را بزرگترین نویسندهی انگلیسی میدانند. او نمایشنامههای زیادی نوشته است؛ مانند: هملت، اتللو، شاه لیر و مکبث. هنوز که هنوز است، با وجود گذشت چند قرن، از آثار این نویسنده اقتباس میشود و همچنان کارهایش تازگی دارد. شکسپیر در حالی مُرد که هیچ نسخهی جمعآوریشدهای از آثارش وجود نداشت؛ اما بعد از گذشت چند سال، دو تن از دوستان و همکارانش، جان همینگز و هنری کندل توانستند در سال 1623 نسخهی جامعی از کارهای او فراهم آورند.