در طول قرون وسطی، اوکراین محل گسترش اولیه اسلاوها بود و این منطقه بعدا به مرکز کلیدی فرهنگ اسلاوی شرقی تحت دولت کیوان روسیه تبدیل شد که در قرن 9 ظهور کرد. این ایالت در نهایت به قدرت های منطقه ای رقیب تجزیه شد و در نهایت توسط تهاجمات مغول در قرن سیزدهم نابود شد. سپس این منطقه مورد مناقشه قرار گرفت، تقسیم شد و برای 600 سال آینده توسط قدرتهای خارجی مختلفی از جمله کشورهای مشترک المنافع لهستان-لیتوانی، امپراتوری اتریش، امپراتوری عثمانی و تزاری روسیه اداره شد. هتمانات قزاق در قرن هفدهم در مرکز اوکراین ظهور کرد، اما بین روسیه و لهستان تقسیم شد و در نهایت توسط امپراتوری روسیه جذب شد. ناسیونالیسم اوکراینی توسعه یافت و به دنبال انقلاب روسیه در سال 1917، جمهوری خلق اوکراین کوتاه مدت شکل گرفت. بلشویک ها کنترل بسیاری از امپراتوری سابق را تثبیت کردند و جمهوری سوسیالیستی شوروی اوکراین را تأسیس کردند، که در سال 1922 به جمهوری تشکیل دهنده اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. در اوایل دهه 1930، میلیون ها اوکراینی در هولودومور جان باختند. باعث قحطی شد اشغال آلمان در طول جنگ جهانی دوم در اوکراین ویرانگر بود و هفت میلیون غیرنظامی اوکراینی از جمله اکثر یهودیان اوکراینی کشته شدند.