هرچه زمان گذشت، انواع متفاوت و متنوعی از متن نمایش و شیوهی اجرای آن شکلگرفت و نظریهپردازان بسیاری، مشغول پرورش تئوریهای خود درباب هنر تئاتر و نمایش شدند. یکی از مهمترین بازههای زمانی در تحلیل و بررسی دگرگونیهای پدید آمده در این هنر، قرن بیستم میلادی است. دورانی که امروزه نمایشهای نوشته و اجرا شده در آن را اصطلاحا «تئاتر مدرن» میخوانند. دورانمدرن در تئاتر بهواسطهی نقش برجسته و فوقالعادهی دستاندرکارانی که حضور آنان در مطرحکردن تئوریهای اجرایی کاملا مبرهن است، بسیار قابلتوجه مینماید؛ افرادی که نوشتههای آنها، درک و حس ما را از امکانات و اهداف اجرا شکل میدهد. ازاینجهت، مطالعهی آرای متفکران، برای دستیابی به شناختی مناسب از تحولات تئاتر، بسیار بااهمیت است. کتاب «تئوریهای مدرن اجرا» اثر جین میلینگ و گراهام لی و ترجمهی پوپک رحیمی، یکی از منابع مناسب و معتبر برای نیل به این هدف است. این کتاب، کاوشی نقادانه است بر نوشتههای تئوریک اندیشمندان و نظریهپردازان مدرن، از استانیسلاوسکی تا بوآل، و طراحی آن بهگونهای است که در هر فصل در کنار ارائهی مطالب مربوط به منابع اولیه و معرفی تئوریهای مربوط آن بخش، در انتهای آن، نهتنها خلاصه و توضیحی از این نظریات گزارش میکند، بلکه تفسیری انتقادی دربارهی ترکیب این تئوریها بهعنوان یک گفتمان نیز در اختیار مخاطب خود قرار میدهد. بررسی دقیق زمینههای فرهنگی و زبان استعاری این متون که بسیار مهم و گاه سخت و دشوار است، بینش تازهای در ارتباط با ایدههای این دستاندرکاران و تئوریسینها در اختیار ما قرار میدهد.