کتاب آفتاب گردان های کور

این کتاب بازگشتی است به داستانهای واقعی روزهای پس از جنگ داستانهایی که درگوشی روایت شدند و راویانشان قصد قصه گویی نداشتند بلکه میخواستند از دوستانشان بگویند از خویشان ناپدید شده شان از فقدانهای جبران ناپذیر این داستانها حکایت هایی از دوران سکوت اند زمانه ای که همه میترسیدند مبادا دیگران بفهمند که آنها هم میدانند. چهار روایت به ظرافت در هم تنیده با زبانی مشترک و سبکهایی متفاوت که در نهایت یک تصویر را می سازند شکست.

همه  آنچه در این کتاب روایت میشود حقیقت است اما هیچ قطعیتی در کار نیست زیرا که یقین نیازمند پذیرش است و پذیرش نیازمند آمار و ارقام وحشت چنان بر همه چیز سایه افکنده بود که در نهایت تمام ترسها رنج ها و مصیبت ها تنها در یک چیز مشترک بودند مردگان اما مردگان دوران پس از جنگ فقط در ارقام رسمی خلاصه شده اند. هرچند اکنون زمان آن فرارسیده است که به یاد بیاوریم ما می دانیم.