این اثر نظام‌مند و جامع که به نثری روان و روشن نوشته شده، اساساً به مبانی تکنیک روانکاوی اختصاص یافته...

دوستی نداشتم .«آدم هایی بودند که از یکدیگر پیشی بگیرند تا به تو نزدیک شوند.» از زندگی و همه بریده ، گریزان از آدم ها ، با دنیا قهر بودم ،با عالم و آدم سرجنگ داشتم .

فروید در این اثر شرحی نهایی از مهم‌ترین یافته‌های نظری و بالینی خود ارائه می‌دهد که با وجود چکیده بودنش هرگز تقلیل‌گرایانه نیست، بلکه همچون دگر آثار او واجد نکاتی بدیع و ارزشمند است.

(جنبه های اجتماعی زندگی و بقا)