بری استیویس این نمایشنامه نویس آمریکایی بیشتر برای سه اثر اصلیاش شناخته میشود چراغی در نیمه شب درباره مبارزه گالیله بر علیه کلیسا برای اثبات حقیقت، مردی که هیچگاه نمرد درباره محاکمه و اعدام جوهیل خواننده و مبارز حقوق کارگران در امریکا و هارپرز فری درباره نبرد جان براون علیه بردهداری. درون مایه نمایشهای استیویس رویارویی انسانهای از خود گذشته و متعهد با خودخواهی و نابینایی و ظلم قدرتمندان است و ناتوانی تودهها در تشخیص منافع خود در این رویارویی.
چراغی در نیمه شب مشاهدات نجومی انقلابی گالیله و درگیری او با کلیسا را که به دیدگاه ارسطویی مبنی بر مرکزیت زمین در جهان پایبند بود به نمایش میگذارد این نمایشنامه به بررسی تقابل بین عقل و تعصب و پیامدهای سرکوب تحقیقات علمی به کارگیری آموزههای مذهبی میپردازد
چراغی در نیمه شب به اکثر زبانهای مهم دنیا ترجمه شده و اجراهای متعددی در کشورهای گوناگون داشته است این اثر برای نخستین بار سال ۱۹۴۷ در شهر نیویورک به روی صحنه رفت در همان سال نمایشنامه زندگی گالیله نوشته برتولت برشت نیز تنها چند هفته پیش از این اثر در لس آنجلس و سپس در نیویورک اجرا شد و بسیاری از منتقدان تئاتر نیویورک چراغی در نیمه شب را به زندگی گالیله ترجیح دادند.