"وقتی نیچه گریست" آمیزهای است از واقعیت و خیال، جلوهای از عشق، تقدیر و اراده در وین خردگرای سدهی نوزدهم و در آستانهی زایش دانش روانکاوی. فردریش نیچه بزرگترین فیلسوف اروپا… یوزف برویر از پایه گذاران روانکاوی… دانشجوی پزشکی جوانی به نام زیگموند فروید همه اجزایی هستند که در ساختار رمان در هم تنیده میشوند تا حماسه فراموش نشدنی رابطهی خیالی میان بیماری خارق العاده و درمانگری استثنایی را بیافرینند. در ابتدای رمان لو سالومه، این زن دست نیافتنی از برویر میخواهد تا با استفاده از روش آزمایشی «درمان با سخن گفتن» به یاری نیچهی نا امید و در خطر خودکشی بشتابد. در این رمان جذاب دو مرد برجسته و اسرارآمیز تاریخ تا ژرفای وسواسهای خویش پیش میروند و در این راه به نیروی رهایی بخش دوستی دست مییابند.
دکتر اروین د. یالوم استاد روانپزشکی دانشگاه استنفورد گروه درمانگر و روان درمانگر اگزیستانسیال در خلال این رمان آموزشی به توصیف درمانهای رایج برای وسواس فکری که هر دو شخصیت داستان به نوعی گرفتار آناند، میپردازد ولی در نهایت روش روان درمانی اگزیستانسیال و رابطهی پزشک بیمار است که کتاب بیش از هر چیز در پی معرفی آن است.
دکتر سپیده حبیب مترجم این کتاب، خود روانپزشک است و با یادداشتهای متعدد خود درباره مفاهیم تخصصی روانپزشکی و پزشکی درک این اثر برجسته را برای خوانندگان غیر متخصص در این زمینه بسیار آسان کرده است.