کتاب نوشتن تاریخ در عصر جهانی شدن

لین هانت سال‌ها در دانشگاه‌های آمریکا ازجمله پنسیلوانیا و کالیفرنیا تدریس کرده است. او با ارائه‌ی آثاری کلیدی و نوآورانه، و همین‌طور به‌دلیل تأثیری که از زنجیره‌ی دانشوران پیشین پذیرفته، از مهم‌ترین پیشکسوتان «تاریخ فرهنگی نو» است و همچون پیتر برک، در توسعه‌ی مرزهای این شاخه از دانش تاریخ، گام‌های روبه‌جلویی برداشته است. هرچه بیش‌تر در آثار او غور کنیم و ارتباط فکری‌اش با دیگر اندیشمندان را بسنجیم، بیش‌تر به نوآوری‌اش در مطالعه‌ی تاریخ پی خواهیم برد.
کتاب حاضر پژوهشی کوتاه در مورد موضوعی کلان، یعنی نگارش تاریخ در عصر نوین جهانی است. دلیل نگارش آن این بوده که نویسنده باور دارد دو عامل مهم چشم‌انداز تاریخی را در مسیر دگرگونی قرار داده است: یکی اینکه نظریه‌های اجتماعی و فرهنگی‌ای که از دهه‌ی ۱۹۵۰ موجی در تاریخ‌نگاری ایجاد کرده بودند اکنون از اعتبار افتاده‌اند و موجب سردرگمی تاریخ‌نگاران برای نگارش آینده‌ی تاریخ شده‌اند؛ و دیگر آنکه، در این حالت، مسئله‌ی جهانی‌شدن همچون کلافی سردرگم هر قدمی برای تعیین مسیر تاریخ یا معنابخشی به گذشته را به بیراهه می‌کشاند. حال آیا نظریه‌ی جدید جهانی‌شدن به پشتیبانی تاریخ بر خواهد خاست یا همه‌ی مدعیان دیگر را کنار خواهد زد و جهان را به پذیرش الگوی مدرن‌شدن غربی ناگزیر خواهد کرد؟
با وجود رونق مداوم شرح‌حال‌نویسیِ چهره‌های نامی و نگارش کتاب‌ها درباره‌ی جنگ‌های بزرگ، تاریخ دستخوش بحرانی شده است که صرفا به کمبود بودجه‌های دانشگاهی محدود نمی‌شود. «تاریخ به چه درد می‌خورد؟» پرسشی است پیچیده که پاسخ به آن در عمل بسیار دشوار است.