اگر انسان نبود، هنر و ادبیات خلق نمی شد ولی آیا می توان گفت اگر آثار هنری و ادبی در ارتباط با انسان قرار نگیرند، دیگر هنر و ادبیات نیستند؟ آیا یک تابلوی نقاشی در جایی که هیچ انسانی نیست، باز هم اثر هنری است؟

سونگ یون لی، پژوهشگر برتر مطالعات کره، داستان زنی را روایت می‌کند که کشورش را به ویرانی کامل با حمله‌ی هسته‌ای تهدید کرد: کیم یو جونگ، خواهر رهبر کره‌ی شمالی.

کتاب حاضر پژوهشی کوتاه در مورد موضوعی کلان، یعنی نگارش تاریخ در عصر نوین جهانی است. دلیل نگارش آن این بوده که نویسنده باور دارد دو عامل مهم چشم‌انداز تاریخی را در مسیر دگرگونی قرار داده است.

این کتاب قرار است به‌ نوعی مدرسه‌ی نوشتن باشد، در حقیقت یادآوری می‌کند که زندگی چیزی خاص و معجزه‌ای فوق‌العاده است که باید آن را با شگفتی سپری کنیم، به‌جای اینکه با تنش و فشار روحی و بی‌توجه آن را به‌سختی پشت سر بگذاریم.

کانگ چول هوان در این کتاب قصه‌ی واقعی زندگی خود را تعریف می‌کند. این مرد جوان، زاده‌ی کره شمالی، زمانی که ۹ سال بیشتر نداشت همراه با دیگر اعضای خانواده‌ی خود به ۱۰ سال اقامت در یکی از اردوگاه‌های کار اجباری کره شمالی محکوم شد.

کتاب پیش رو متنی تخصصی در فلسفه‌ی علم است که بیش از هر چیز با دو موضوع «استقرا» و «قوانین طبیعت» گره خورده است. گرچه علم روشی یگانه ندارد، پیشرفت می‌کند و با آن می‌توانیم به شناخت دست یابیم