جویس مک دوگال تلاش میکند تا ما را با خود در سفری به سرزمین تاریکی و سکون همراه سازد، جایی که هنوز به کلمات راه نداده. سرزمین آشفتگی و اغتشاش نویسنده نشان می دهد که وقتی دهان به سبب دسترسی نداشتن به واژگان بسته است بدن به سخن می آید و حدیث درد سر می دهد. او نیز مانند فروید میکوشد که به جای نادیده گرفتن چالشها به سمت آنها برود و
نوری بر آنها بتاباند. سخن از ناشنیده ها میراند و ظرفیتی برای ساخت دهی به فضای روان ایجاد میکند. نمایشهای تن یکی از درخشان ترین آثار در زمینه فهم بیماری های روان تنی است بیماری هایی که از نظر نویسنده واکنشی است به دسترسی نداشتن به کلمات.