کامو در این نمایشنامه و با برگزیدن صحنههایی چند از دوران حکم روایی کوتاه کالیگولا، همان خط سیر فکری خودش را دنبال میکند، یعنی مبارزه با ظلم و زور و استبداد.
در این اثر، ذهن و ضمیر انسانها را چنان عمیق و تیزبینانه میشکافد که مخاطب ناگزیر از همذاتپنداری با شخصیتها میشود. تکنیکهای روایی این اثر نیز در هماهنگی کامل با محتوای آن است و این نیز یکی دیگر از ویژگیهای چشمگیر آن است.