میشل فوکو (۱۵ اکتبر ۱۹۲۶-۲۴ ژوئن (۱۹۸۲)، فیلسوف، روان شناس تاریخ دان باستان شناس اندیشه متفکر و جامعه شناس فرانسوی است. فوکو مشهورترین و از اولین اندیشمندانی است که فرضیه روشنگری را درباره عینی بودن شناخت به چالش کشیده و بیان داشته است که زبان حقیقت جهان را بیان نمی کند بلکه بازتابی از تجربه شخصی فرد است. از مهم ترین آثار وی می توان به نظم امور نظم ،گفتمان دیرینه شناسی دانش، مراقبت و تنبیه پیدایش کلینیک تاریخ جنون و تاریخ جنسیت اشاره کرد تا جایی که به کتاب حاضر مربوط میشود او هدف خود را چنین بیان می کند.
آنچه من در این کتاب قصد انجامش را دارم فاش کردن ناخودآگاه مثبت دانش است، یعنی نشان دادن آن سطحی که خود هر چند در ناخودآگاه دانشمندان حضور ندارد و آن بخشی هم که خودآگاه است. بی گمان بسیار مغشوش پر اوهام سطحی و ناچیز است. اما باعث شده است که طبیعت شناسان اقتصاددانان و زبان شناسان بی آنکه خود بدانند، قوانین مشابهی را برای تعریف موضوعات مورد مطالعه خود به کار ببرندهو