بهیموت تنها کاربرد نظریهی عمومی لویاتان در یک نمونهی خاص تاریخی نیست، بلکه زمینهی پیدایش حوزهی فکری دیگری در اندیشهی هابز را فراهم میکند و به تولید «دانش سیاسی» جدید میانجامد که میتوان از آن بهعنوان آموزش یا تربیت سیاسی نام برد.
مطالعه این کتاب، هم بهسبب محتوای ارزشمند و قابلتأملی که در خود داشته و هم از جهت انسجام متنی و نثر روانش، بسیار مفید بوده و میتواند برای تمامی علاقهمندان به تاریخ و اندیشه سیاسی سلام تجربهای سودمند را به ارمغان آورد.