کتاب نجوای نگاه

به بهانه ای دیرین شروع شد و به میلی تمام نشدنی؟ در نوازش کلماتی که شاید بوی افسانه میدهند و فراموشی کلماتی ساده که شور سفر دارند به آسمانهای فراخ و دل چسب خیال و اندیشه
هر کدام شاید داستانی باشند و شرح حالی و گذری تا ژرفای خوش و شکر آور زندگی در دقایقی ترد و ناب از زمان متولد شده اند و به عمری همیشگی بر سپیدی کاغذ چشم ها و گوشهای آشنا را می طلبند.
به فراخور حوصله این روزهای آدم ها کوتاه اند هر چند شاید قصه ای بلند را حکایت کنند ....
یاخته های ادراک من
بوى الفبای تو را میدهد.
کجاست انگشتان فریبای تو
تا خواب این دفتر نیم نوشته تعبیر شود؟