آسیای مرکزی نامی است که از نیمه دوم قرن نوزدهم به بعد برای بخشی از فرارودان ابداع و استفاده شد و عمدتاً پنج کشور تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان را شامل میشود.
این کتاب مجموعهای از نوشتههای تأملبرانگیز است که به مفهوم «سبک» در هنر، ادبیات و تاریخ فکری میپردازد. این اثر تأثیرگذار که اولین بار در سال 1927 منتشر شد.