در آغوش هم، در این دایره بی پایان، من امتداد توام، یا تو امتداد منی!

سیاوش کسرائی، سُراینده‌ی منظومه‌ی آرش کمانگیر، نخستین منظومه‌ی حماسی نیمایی است...

شیرسنگی به پای شکسته اش نگاه می‌کند...

موهای بلندت را جمع کن این آشوب دیوانه ...

قطار می‌رود، تو می‌روی، تمام ایستگاه می‌رود...

این کتاب به یاد خوانندگان می‌اندازد که بهبود یافتن، تغییر کردن و رسیدن به آزادی درونی امری ممکن است.