و من هم مثل همیشه دوربین را برداشتم آن شب نقطه عطفی شد برای راز دونفره ی من و دوربین چشمم به پنجره ای در ساختمان مقابلم افتاد که دست کم سه طبقه از ما بالاتر بود دستی سیگاری را از پنجره بیرون نگه داشته بود .....

آزادی؟! کلمه‌ای با پنج حرف،از همین حروف روزمره کوچه و بازار،کلمه‌ای ساده و کوچک...

حدیث و مهدی، چندی قبل از آنکه دلار بار دیگر نجومی بالا بکشد، آن‌قدری برای عوض کردن خانه پول جمع کرده بودند که با اعتماد به نفس در دفترهای مشاور املاک بنشینند و با سر افراشته بگویند دنبال خانه‌اند.

اصلا گمان نکنم کسی تا حالا دیده باشد که کلاغی برود جلوی عابربانک و دنبال رمز کارت‌های بازنشستگان بخت‌برگشته باشد

پیشانی نوشت ها صدای جذابی در ادبیات داستانی ایران است که با توجه به توان نویسنده در تصویرسازی های سینمایی به شدت ملموس روایت شده است.