(داستانهای فارسی،قرن 14)

این داستان ماجرای دختر جوانی را تعریف م ی کند که عزیزانش را از دست داده است و م ی کوشد غمش را تاب بیاورد.

دم غروب بود که رسیدم. آسمان تهران آبی پرتقالی بود و شهر، انگار زیر لحافی زرد و نارنجی عشق بازی کند،