لئو تولستوی (به روسی: Лев Никола́евич Толсто́й)(۹ سپتامبر ۱۸۲۸–۲۰ نوامبر ۱۹۱۰) فیلسوف، عارف و نویسنده روس بود که او را از بزرگ‌ترین رمان‌نویسان جهان می‌دانند. او بارها نامزد دریافت جایزه ادبیات نوبل و جایزه صلح نوبل شد ولی هرگز به آنها دست نیافت.
تولستوی از جوانی به نوشتن علاقه‌مند بود. اولین آثارش اغلب روایتگر زندگی خود او و تجربیاتش بودند. با این حال، شهرت جهانی او با انتشار رمان‌های بزرگش آغاز شد.
آثار مهم تولستوی:
جنگ و صلح: این رمان حماسی، روایتگر تاریخ روسیه در دوران جنگ با ناپلئون است و در عین حال، داستان زندگی چندین خانواده اشرافی را نیز روایت می‌کند.
آنا کارنینا: این رمان تراژیک، داستان زنی به نام آنا کارنینا را روایت می‌کند که با ترک خانواده‌اش به دنبال عشق می‌رود اما در نهایت به نابودی کشیده می‌شود.
علاوه بر این دو رمان، تولستوی آثار دیگری نیز از جمله "سوناتا کرویتزر"، "مرگ ایوان ایلیچ" و "اعترافات" را به رشته تحریر درآورد.
تولستوی نه تنها یک نویسنده بزرگ، بلکه یک متفکر و فیلسوف نیز بود. او در اواخر عمر به مسیحیت ساده‌زیستی گروید و به دنبال ساده‌زیستی و خدمت به دیگران بود. اندیشه‌های تولستوی در زمینه اخلاق، دین و سیاست تأثیر بسیاری بر اندیشمندان و فعالان اجتماعی گذاشت
قزاقان رمانی نوشته لئو تولستوی است که به داستان جوان ثروتمندی از اهالی مسکو به نام النین جریان دارد که به ارتش روسیه می‌پیوندد و در پی یافتن زندگی اصیل‌تر و حقیقی‌تر به مناطق مرزی قفقاز سفر می‌کند.
بلبلانی که به وقت شلیک گلوله‌ها دم فرو بسته بودند حالا بار دیگر نغمه‌سرایی آغاز کردند، نخست یکی از نزدیک، آنگاه آن‌های دیگر از دور. از همین مرگ بود که خار لگدشده در میانه‌ی مزرعه‌ی شخم‌خورده یادآورم شد.
