این کتاب مشتمل بر مباحثی فشرده در مورد نظریه‌ی دموکراسی هابرماس است که به «دموکراسی شورایی» معروف است.

بهیموت تنها کاربرد نظریه‌ی عمومی لویاتان در یک نمونه‌ی خاص تاریخی نیست، بلکه زمینه‌ی پیدایش حوزه‌ی فکری دیگری در اندیشه‌ی هابز را فراهم می‌کند و به تولید «دانش سیاسی» جدید می‌انجامد که می‌توان از آن به‌عنوان آموزش یا تربیت سیاسی نام برد.

هیبرلین با روایت اوایل زندگی آرنت در آلمان، دین یهودی او و فعالیت های آکادمیکش شروع می کند.

لیبرال‌های کلاسیک در زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی، اولویت را به آزادی فردی می‌دهند.

ما در زمانهٔ رهایی‌های شکست‌خورده به سر می‌بریم...

این که دولت نوعی موجودیت و در واقع موجودیتی تعیین کننده است، متکی بر خصیصه سیاسی آن است...