یکی از ویژگیهای اندیشهی مدرن طرح این مسئله بود که هرگونه نظریهی مربوط به هستیشناسی خواه ناخواه مسبوق و متکی به نوعی نظریهی معرفتشناختی است، چرا که انسان دنیا را با «عینک» ذهن انسانی خود میبیند.
نخستین چیزی که بعد از خواندن این کتاب به خاطر خواهیم سپرد، تنش معنایی واژه «اتوپیا» است. به نظر میرسد در دست کم پنج قرن گذشته با دو سطح از اتوپیاپردازی مواجه بودهایم....