صدای او خوش به جانش نشست، وقتایی که اینجایی اصلا این دیوارا نیست جای این سقف آسمونه جای سکوت سنگین این اتاق صدای پرنده های مهاجر می آد

دریا در نزدیکی موج‌های بی‌قرار خزر، به شبی برمی‌گشت که لباس عروسش را به دیوار اتاقش آویخته بود.