روحی آسیمه در شهر می دوید فریاد می کشید آه، جگر گوشه ام!

می دانم خورشید شادابی شبنم را به هیچ می گیرد پس این خروس کشی تنها تمرین تیزی تیغ است سرمای شما کوهی ست که برف را به زانو در می آورد….

یک روز شانه هایم افتاد و تو از من پر کشیدی تا شعرها بدون بهانه روی ساقه های من بنشینند؛

(شعر فارسی، (فارسی-آلمانی))

گلی بر تن درد پیچیده ام چو از عطر دوزخ بیا بی نشان

فروغ فرخزاد کیست و شعر و زندگی و هنرش چه تأثیری در قلمرو ادب فارسی و جامعۀ ایران بر جای گذاشته است.