در کتاب "دنیا را گشتم بدون تو" سعی بر این بوده است که اشعار ناظم با ترتیب زمانی بیایند تا بتوان با نگاهی کلی منظری از تحول در شعر او را در طول عمر شاعریش دید.

می‌خواهم معشوق من باشی تا پیروزی شعر بر تپانچه و صداخفه کن...

آنگاه که درباره تو می نویسم با پریشانی دلنگران دواتم هستم....

آن بچه ها همه شاعر بودند اما مردند و مادرشان دارد دق می کند از غصه زل زده اند به شکل ابلهانه ای و عین خیالشان هم نیست

این کتاب به یاد خوانندگان می‌اندازد که بهبود یافتن، تغییر کردن و رسیدن به آزادی درونی امری ممکن است.

نه جاده درخت انجیر و پوسته های آفتاب