کتاب شب سیاوشان

کاتب:  به­ جای نوشتن مهملات و تشبهات و شبهات، انتقال به­ کار غزل کنید! خطر از بیخ گوش شما گذشت. مژدگانی حقیر سراپا تقصیر فراموش نشه! ختم برداشتم، به­ خیر و خوبی تمام شدنِ این غائله‌رو!

نویسنده:   نمایشنامه مهمل نیست... حالا می‌تونم نمایشنامه‌ی بهتری بنویسم. (کاتب دنبال دفتر می‌گردد) کشمکش تا سرحد مرگ. درام با شخصیت‌هایی که به­ سرحد می‌رسن. آدمایی که خطر می‌کنن و از خط رد می‌شن. لحظات نیرومندی که سرشار از خلق و بدعت و ‌بداهته. حالا می‌تونم نمایشنامه‌ی بهتری بنویسم... می‌دونی کاتب، نمی‌شه ننوشت.