مدتی ست که کاغذهای من خواب نمی بینند: کاغذهای من سترون...

دیوانه است او / که وقتی حرف می زند دیوار به سمت دیگرش نگاه می کند ...

و از قضا امروز نامه ای نوشتم و اعتراف کردم من هرگز شاعر نبوده ام بعد...

نه داوودم که حنجره ام را از گل بهشت سرشته باشند نه از فرشتگانم که خلقتم...

میتوان گفت این کتاب یک مجموعه شعر به هم پیوسته است...