مدرنیته‌ی بازاندیشانه هنگامه‌ است که در آن انسان مدرن در مسیر مدرن‌سازی درنگ می‌کند و به تماشای بیم‌ها و امیدهای پیش رو می‌نشیند؛ پیروزی‌ها و شکست‌های گذشته را پیش چشم می‌آورد و بازاندیشانه و بازنگرانه راه خود را از سر می‌گیرد.

در سراسر تاریخ جوامع بشری تنشی بنیادین میان دو عنصر «نظم» و «تغییر» دیده می‌شود. نظم، عنصری است که در کالبد جوامع تجسم می‌یابد...

(چندفرهنگی،کثرت گرایی فرهنگی)

(تحولات اجتماعی،کنش اجتماعی،جنبش های اجتماعی)

در آستانه قرن پانزدهم خورشیدی، دموکراسی به یکی از مهم ترین دشوارهای ایرانیان بدل شده است