کتاب سطر از یاد رفته

ادبیات قرن بیستم زاییده‌ی فضای طبیعت گرایانه پایان قرن نوزدهم است. ادبیات عرصه مبارزات اجتماعی شد. تعهد سیاسی و اجتماعی شعار روز بود. هنر برای مردم سرلوحه‌ی کار شاعران و نویسندگان شده بود. پولیوس هیل براند در ۱۸۸۶ بر ارتباط ادبیات با مسائل اجتماعی و علوم تأکید می‌کند. اگر تاکنون به ویژه در دوره کلاسیک و رمانتیک ادبیات در ارتباط تنگاتنگ با فلسفه قرار داشت. حال علوم طبیعی عهده‌دار نقش فلسفه می‌شود. نظریه پردازی در نوشته‌ای درباره تأثیر علوم طبیعی بر ادبیات نتیجه می‌گیرد علوم طبیعی به طور کامل جای فلسفه را گرفته است. در ۱۸۸۷ کتاب «سوزن بان تیل» نوشته گرهارت‌ها ویتمان چاپ می‌شود که نخستین شاهکار ادبی ناتورالیستی آلمان به شمار می‌آید و آوازه‌ی آن از مرزهای دیار آلمان فراتر می‌رود. آن چه در محتوای اشعار طبیعت‌گرایانه جلب نظر می‌کند. رو کردن به واقعیت‌های زندگی اعم از زندگی فردی اجتماعی و سیاسی است.