کتاب سایبرنتیک پیش داوری ها در کاربست روان درمانی و کار با خانواده

ما بر این باوریم که اعتراف به پیش‌داوری‌های خود، یک عمل مسئولیت‌پذیرانه است. هنگامی که به مفهوم مسئولیت می‌اندیشیم، متوجه می‌شویم که گفتنش بسیار آسان اما در عمل بسیار دشوار است.

پیش‌داوری یک پیش‌پنداشت ترجیح یا ایده است برای شرح دقیق این تعریف کوتاه، ما با گادامر موافق هستیم که مفهوم پیش‌داوری به خودی خود یک چیز منفی نیست. ما سفت و سخت بر این باوریم که برای درمانگران مفید است که پیش‌داوری‌های خود را بشناسند. هنگامی که از پیش‌داوری‌ها صحبت می‌کنیم، منظور مجموعه خیالات، ایده‌ها یا نگرش‌ها، حقایق پذیرفته شده، پیش‌بینی‌ها (حدس و گمان‌ها)، سوگیری‌ها، مفاهیم، فرضیه‌ها، مدل‌ها، نظریه‌ها، احساسات شخصی، خلق و خوی، دلبستگی‌ها (علایق) ناشناخته است - در واقع، هر اندیشه از پیش موجودی که در دیدگاه، برداشت و اقدام‌های فرد در یک ملاقات درمانی نقش دارد. مانند رورتی ما بر این باوریم که پیش‌داوری‌های انسان اجتناب‌ناپذیر است.

این یک کتاب چالش‌برانگیز است که قطعیت درمانگر و غرور درمانی درمانگر را به چالش می‌کشد، اما اگر درمانگران پیش‌داوری‌های خود را در نظر نگیرند، نمی‌توانند تفکر بدون پیش‌داوری و تشخیصی را برای مراجعان خود طرح‌ریزی کنند که آن وقت آن‌ها می‌مانند و پیش‌داوری‌هایی که در قلب مشکل نهفته است. همچنین این نگرش را به چالش می‌کشاند که خیال می‌کند یک گروه برگزیده به نام «درمانگر» وجود دارد که چیزهایی را میداند که دیگران نمی‌دانند.