شهد الراوی در این اثر نیز مانند رمان قبلی اش، ساعت بغداد، با در هم آمیختن واقعیت و خیال کوشیده است روایتگر قصه هایی از آوارگی مردمان سرزمینش باشد؛ مردمی خسته از دیکتاتوری شرق و بی رحمی غرب و چنگ زده به ریسمان تمدن کهنشان که ناگهان مظاهر آن نیز پیش چشمشان فرو می ریزد