کتاب روایت‌ شناسی

روایت و دستور زبان روایت و به تبع آن روایت شناسی از جمله گرایشهای نقد و نظریه ادبی و از حیطه های خاص علوم انسانی است. روایت و داستان به تعبیر نظریه پردازان مثل خود زندگی در همه جا حضور دارد و واجد ویژگیهای فرافرهنگی و جهان شمول است. روایت همواره شگرد و ابزاری در دستان بشر بوده است تا بتواند با زمان و مکان و جامعه سازگاری پیدا کند. در کتاب حاضر دکتر ابوالفضل حری استاد دانشگاه اراک پژوهشگر و تحلیلگر ادبی و مؤلف و مترجم کتابهایی در حوزه نظریه های ادبی ضمن معرفی تفصیلی عناصر روایتگری در سیزده فصل کوشیده است در کنار اشاره به چند اثر غربی و کهن شمار درخور توجهی از آثار داستان نویسان ایران را از این نظر به طور دقیق و موشکافانه بررسی کند صادق هدایت محمود کیانوش احمد محمود صادق چوبک بیژن نجدی هوشنگ گلشیری بهرام صادقی رضا قاسمی ابراهیم گلستان ،منیرو روانی پور گلی ترقی جمال میرصادقی، شهر نوش پارسی پور عباس معروفی، علی محمد افغانی جلال آل احمد بهرام صادقی تقی مدرسی ابوتراب خسروی، عباس معروفی سارا سالار محمدرضا کاتب هوشنگ مرادی کرمانی هرمز شهدادی.