ستم به نیمهیی از پیکرهی انسانیت، یک مسئله و مشکلی است که به صورت عمودی به دیرینهترین روزگارها میرسد و از نگاه افقی، در سراسر جهان خاکی امتداد مییابد. این نکته، به عنوان انسان از سویی و به عنوان ایرانی از سوی دیگر همواره در ذهن من نیز، به مانند درصد مهمی از دیگر آدمیان، جا خوش کرده است. امیدوارم این نوشتار (که دارای دستمایهیی تاریخی است) مورد توجه بانوان و دختران گرامی میهن ما، به ویژه کوشندگان آنان، قرار گیرد و با تکیه به واقعیتها، راه پرخطر دستیابی به مقام والاتر و با ارزشتر را بسپارند و ملت تاریخی و فرهنگ آفرین ما را بیش از این که هست سربلند سازند.