ملغمه ای که با مفاهیم انتزاعی بیان شود، چندان مطابق میل ما نیست اما...

اما با مروری بر تاریخ زندگی نسل بشر مشاهده می‌شود آدمیان روزگاران پیشین نیز از دگرگونی‌های زمانه‌ی خویش دچار آشفته‌حالی می‌شده‌اند. اساساً وجود همین پریشانی‌ها و اضطراب‌های وجودی بوده که منجر شده آدمی دمی درنگ کند تا بیندیشد و چاره بجوید و از این‌رو فیلسوفان متولد شوند.

(روان‌شناسی اجتماعی)

تمدن اداری بدون بلند شدن ها و به زمین نشستن های سخت تحت تاثیر قهوه و الکل عملی نبود.

من دریافته ام که اکثر مجردها دلشان نمی خواهد مجرد بمانند و خیلی های شان هم حقیقتا از زندگی مجردی بیزارند.

ازدواج به مثابه هنر؛ هنر سرپیچی از خود و یافتن افق های تازه ای که تنها به واسطه حضور یک «دیگری آشتی ناپذیر» ممکن می شود.