شنیتسلر «شهرت دیرهنگام» را زمانی به قلم درآورده که تازه سی سالگی را پشت سر گذاشت

آدم وقتی خاطره نداره، بیشتر شبیه خودشه.

دنیای واقعی خودش یک توهم طولانی تر است. نه، اصلا یک تهوع طولانی

مرد جوان فکر کرد: «ببین چقدر باادبم!» و مجبور شد بی اراده به رفتار خودش لبخند بزند...

حالا چند هفته ای است که شروع به نوشتن کرده ام.

ماجرای جذاب رمان با این تردیدها و تغییرها به یک نقطه ی تکان دهنده میرسد