کاشان را که رد کنی ، پشت کوه کمر اشک ، نگین یشم را در دل کویر زرد خواهی دید.

دلم می خواست اول چیزهای سفید دنیا را به تو نشان دهم و بعد، از قساوت، ناراحتی، افسردگی و درد سخن بگویم. اما همه چیز آن طور که من می خواستم پیش نرفت

داستان زندگی چهار برادر از خانوادۀ آگوو است که در نبود پدرشان، وقتی برای کار به شهری دور منتقل شده است، به ماهیگیری می‌روند.

رسماً از زندگی‌ام بیزار بودم. از همه چیزش، به معنای واقعی کلمه. می‌دانستم که می‌تواند از این هم بدتر باشد. می‌شد بی‌خانمان باشم یا یک بیماری صعب‌العلاج بگیرم یا در کشوری زندگی کنم که افراطی‌ها روی دخترهایی که به مدرسه می‌روند، اسید می‌پاشند. اما به جز این طور تراژدی‌های واقعی، اخیراً خیلی سخت بود چیزی را پیدا کنم که بتوانم از بابتش خوشحال باشم.

روی میز سرش پر از صدای این و آن صدای آتو از نوشتن تندتر، نوشتن به صدها نمی رسید انگار بخواهی گل های سرخ قالی را بگیری توی دست نگاه داری

جورج ریموند ریچارد مارتین بی‌شک یکی از برترین نویسندگان معاصر دنیا در سبک‌های فانتزی و وحشت به شمار می‌رود....