«روایتی پرسرعت با چرخش‌های داستانی هنرمندانه و غافلگیری‌های نفس‌گیر که ماجرا را به‌ سمت پایانی شگفت‌انگیز می‌کشاند.» پابلیشرز ویکلی

«داستان عاشقانه‌ای که از یک ازدواج قراردادی شکوفا می‌شود. هم لطیف و هم مکارانه است. عروس بی‌تردید جذاب است و قلب را تسخیر می‌کند.» ایزابل کاناس

داستایفسکی، در پاییز ۱۸۷۴ هنگام کار روی جوان نورسته طرح کلی رمان برادران کارامازوف را در دفترچه‌یادداشت خود چنین ترسیم کرد: دو برادر و یک پدر پیر. برادر بزرگ‌تر نامزدی دارد که برادر کوچک‌تر، پسری روشنفکر و گرفتار رفتارهای برادرش، مخفیانه و به‌شکلی حسادت‌بار به او عشق می‌ورزد، اما

لژیون روایتی نفس‌گیر از بزرگترین حماسه بشریت است؛ روایتی از نبرد ابدی خیر و شر.

(داستان های روسی)

این رمان واپسین اثر و نتیجۀ تمامی آفرینش های ادبی اوست، حال آن که مدت ها پیش از خلق اثر بیش تر فصل های آن با ایده ها و تصاویر گوناگون از داستان‌های فرعی و رویدادهای متنوع در ذهن نویسنده شکل گرفته بود.