نشسته‌ام توی قطار و از جنوب هند می‌روم شمال هند...

خبرهای مخفی و مبهمی هست از خونه‌ای که آدم‌های جورواجور توش جمع می‌شن و نمی‌دونم بازی می‌کنن، چیکار می‌کنن

رسیدن، پله ی اول مناره ایست که بر اوج آن، اذان عاشقانه می گویند.

(داستان های فارسی)