رمان ایرانی

نفس و خانواده‌ کوچکش، سال‌هاست تنهایی‌شان را با حضور خانواده‌ ارمنی همسایه پر کرده‌اند.

من مات و مبهوت به چهره‌ آسمانیش خیره نگاه می‌کردم. او به حرف‌هایش ادامه می‌داد...

شاید شما هم یک پسر یا یک دختر «بی‌ نام» بوده‌اید در روزگارِ نارنجی. کتاب را بخوانید. می‌خندید، گریه می‌کنید، دوباره سَرِ شوق می‌آیید. خودتان را پیدا خواهید کرد. قول می‌دهم.

(داستان های فارسی)